Twee jaar geleden mochten tennis-fans hun hart ophalen met de nieuwste game van Breakpoint Studio. Deze ontwikkelaar bestond uit een aantal medewerkers van 2K Czech welke in het verleden aan de legendarische Top Spin-franchise hebben gewerkt. Liefhebbers van de sport keken dan ook reikhalzend uit naar Tennis World Tour. Niets was minder waar, want de game faalde aan alle kanten. Met een nieuwe ontwikkelaar hoopt uitgever NACON dan ook dat het tweede deel van deze tennis game een stuk beter zal zijn. Of dat zo is, lees je in deze review!
De eerste Tennis World Tour was een gedrocht van een game, en wij waren twee jaar geleden dan ook zeker niet te spreken van wat wij voorgeschoteld kregen. Zo was de game grafisch verouderd, was de spelbeleving zeker niet top, waren de controls nogal houterig en was er in het begin niet eens een online component. Nu we dit tweede deel mochten spelen, moet ik zeggen dat de game in het begin al een betere indruk weet te maken als zijn voorganger. De gameplay is namelijk uitdagender geworden en daardoor speelt het allemaal net wat lekkerder. Zo is het systeem om je bal op te slaan en ballen terug te spelen in de basis grondig veranderd. Timing speelt namelijk een grote rol hoe de bal reageert op je slagen. Zo kan je te vroeg of te laat een bal terug spelen, maar ook perfect. Dit alles heeft een flinke invloed op de baan van je bal. Dit zorgt ervoor dat Tennis World Tour 2 in de basis al beter en leuker speelt dan zijn voorganger.
Balletjes!
Als je denkt dat je zomaar even wat balletjes wegslaat in deze game, dan heb je het mis. Tennis World Tour 2 blijft toch wel een tennis simulator, en je hebt dan ook zeker wat potjes nodig om alles onder de knie te krijgen. Zo zal je de juiste timing niet gelijk vanaf het eerste minuut onder de knie hebben, en duurt het zeker een tijdje voordat dit allemaal vlekkeloos lukt. Daarnaast zorgt het nieuwe systeem ervoor dat rally’s veel uitdagender worden en je kan je tegenstander hierdoor aardig in het nauw drijven als je goed getimed het balletje terug slaat. Dit kan natuurlijk ook averechts werken waardoor je zelf aardig in het zweet komt te staan, als je verzuimt om de bal fatsoenlijk terug te meppen. Over het algemeen is de gameplay in vergelijking met het eerste deel dus flink verbeterd, en voornamelijk ook leuker om te spelen. Wat iets minder realisme met zich meebrengt zijn de kaarten die je kunt verzamelen tijdens je sessies met Tennis World Tour 2. Deze kaarten kun je tijdens een match inzetten en bieden je specifieke boosts tijdens een wedstrijd. Zo is er een kaart die je uithoudingsvermogen vergroot, je meer slagkracht geeft of dit soort zaken juist bij je tegenstander wegneemt. Op zich is dit een aardige toevoeging, ietwat in strijd met de realistische gameplay die de game neer probeert te zetten, maar het zorgt wel voor de nodige vermaak tijdens matches.
Karig en oppervlakkig
Tennis World Tour 2 speelt dan wel aardig weg, maar als het gaat om beschikbare modi, wordt het allemaal een beetje karig en oppervlakkig. Zo kun je naast de losse Quick Play matches ook deelnemen aan een toernooi, kun je losgaan in de carrière modus en is er ook nog de nodige online multiplayer. De carrière modus is waar het allemaal om draait in Tennis World Tour 2. Hier ben je een beginnende tennisspeler welke zichzelf van onderaan de ladder naar boven moet zien te werken. Klinkt leuk, en dat is het op zich ook wel de eerste paar uurtjes, maar het doet niet heel veel voor het spel zelf en je bent hier dan ook snel op uitgekeken. Daarnaast moet je balans zien te houden tussen trainingen, matches en chilldagen. Ook is het handig om de juiste trainer te kiezen die je scherp weet te houden. Dit klinkt allemaal tof en uitgebreid, maar uiteindelijk zijn het maar standaard zaken die totaal geen impact hebben op de gameplay whatsoever. Het is meer een opvulling om je bezig te houden, maar je schiet er dus geen reet mee op.
Nog steeds niet van deze tijd
Waar Tennis World Tour in 2018 visueel niet meer van deze tijd was, heeft men bij het tweede deel iets beter zijn best gedaan. Grafisch is dit nog steeds niet echt een mooie game te noemen, en dan heb ik het voornamelijk over de karaktermodellen die de game kent. Deze kennen gewoonweg te weinig details en staan in stil contrast met de omgevingen waarin ze lopen. Waar je in het eerste deel nog een aardig gemis had aan sfeer in de stadions, is dit nu wel een stuk beter en dit ziet er dan ook erg gelikt en gedetailleerd uit. Het is alleen een schril contrast wanneer je jouw levenloze poppetje in een sfeervolle omgeving ziet staan. Gelukkig kent de game wel een aardige lading aan nieuwe animaties, welke voor meer realisme zorgt. Toch is het nog niet helemaal zoals het hoort te zijn, en zie je ook regelmatig vreemde bewegingen en moves die niet echt bij de actie op het beeld horen. Op visueel vlak doet de game zijn ding, maar er zijn helaas wel veel storende zaken die je regelrecht uit de beleving weten te trekken.
The power of next-gen
Ook heeft de game onlangs een next-gen upgrade ontvangen, waardoor Tennis World Tour 2 gebruik maakt van de kracht van de PlayStation 5 en de Xbox Series X. Diegene die eerder de Ace Edition hebben gekocht op de Xbox One of PS4 kunnen gratis upgraden naar de Complete Edition. Door deze upgrade draait de game op deze consoles in een 4K resolutie op een strakke 60fps. De game kent daarnaast ook de toevoeging van betere particle effects en ray-tracing. Hoewel de game er op de nieuwe consoles net wat beter uitziet en net iets soepeler speelt, is de gameplay onveranderd gebleven. Toch zorgt het niet echt voor dat “WOW!” effect waar je wellicht op had gehoopt. Het ziet er wel iets beter uit, maar het is niet echt heel indrukwekkend te noemen als ik eerlijk moet zijn.
Met de Complete Edition krijg je ook toegang tot alle DLC, namelijk zes nieuwe personages (inclusief Murray en Sharapova), vier extra stadions, nieuwe cosmetica en een paar extra animaties.
Conclusie
Tennis World Tour 2 doet een heleboel dingen beter dan zijn voorganger, maar dat was natuurlijk niet echt moeilijk. Gameplay technisch is het een veel betere game geworden, en het nieuwe systeem van slaan en serveren laat deze game anders aanvoelen dan het eerste deel. Toch is Tennis World Tour 2 niet echt een top game, visueel ziet het er niet echt aantrekkelijk uit en met het gebrek aan diverse modi wordt de game op den duur nogal saai. Voor diegenen die op zoek zijn naar een casual tennisgame, raad ik Tennis World Tour 2 ook zeker niet aan. Die-hards die gaan voor realisme zullen daarentegen aardig kunnen smullen van deze game.
Bron: Rowdy Oomen / StarGamers
